Cloe Kutsubeli: “Mi familia”

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ
.
Ο μπαμπάς μου φορούσε πάντα αδιάβροχο
και κρατούσε μια γκρίζα ομπρέλα για τον ήλιο,
αγαπούσε γυναίκες κι όλο έφευγε,
κι έπαιζε σε ταινίες κατασκόπων
τον ρόλο της κλειδαριάς στην πόρτα
ή του ανοιχτού παράθυρου
στη μέση μιας ερήμου.
Πολύ του άρεσαν πάντα τα καπέλα.
Η μαμά μου φορούσε όμορφα καπέλα.
με ζωντανά ακέφαλα παγόνια να μαλώνουν.
Ο αδελφός μου ήταν κύκνος,
κρυστάλλινος και διάφανος,
σε χίλιες δυο μεριές του ραγισμένος
και τόσο, μα τόσο ανυπεράσπιστος,
που πάντα έμπαινα στον πειρασμό
να τον ρίξω κάτω για να σπάσει.
Κι εγώ ήμουν αξιολάτρευτη,
στα άσπρα πάντοτε ντυμένη,
έτρωγα κέικ από μοναξιά,
σ’ ένα ετοιμόρροπο, καθόμουνα μπαλκόνι.
Υστερα η μαμά χάθηκε μες στον καθρέφτη,
ο μπαμπάς αγάπησε ένα πουλί και πέταξε,
ο αδελφός μου παντρεύτηκε την Νύχτα
και το μπαλκόνι μου κατέρρευσε στην θάλασσα.
Κι από όλη την οικογένειά μου
απόμεινε μόνο ένα άλμπουμ με σκιές
να κυνηγούν ατέρμονα η μια την άλλη μες στη νύχτα.
. . .
Cloe Kutsubeli (born 1962, Thessaloniki)
My Family
.
My father always wore a raincoat
and held a grey umbrella for the sun;
he was fond of women and always left.
He liked to play in spy films,
pretending to be a lock
or an open window in the middle of the desert.
He always liked hats.
My mother wore beautiful hats,
with headless peacocks fighting.
My brother was a swan,
crystal and transparent,
cracked in a thousand pieces,
and so very defenceless
that I was tempted
to knock him down only to see him break.
And I was adorable…
always dressed in white,
eating cake out of loneliness,
sitting on a rickety balcony.
Then: mother disappeared in a mirror,
father fell in love with a bird and flew away,
my brother took Night as his wife,
and my balcony collapsed into the sea.
And what remains of my family
is a photo album with shadows
who chase each other endlessly
all through the night.
. . .
Cloe Kutsubeli (n. 1962)
Mi familia
.
Siempre llevaba un impermeable, mi padre;
también un paraguas gris para el sol.
Estaba afecto a las mujeres y siempre partió.
Le gustaba jugar un rol en películas sobre espías,
simulando ser una cerradura
o una ventana abierta en el medio del desierto.
Y siempre le agradan gorros.
Mi madre llevaba puesto unos bellos gorros,
con pavos reales (sin cabezas) peleandos.
Mi hermano fue un cisne,
de cristal y transparente,
rajado en mil piezas;
él era tan indefenso que
estuve tentada de tumbarle para mirarle quebrando.
Y yo era adorable, siempre vestida de blanco,
comiendo pasteles a causa de mi aislamiento
mientras me sentaba en un balcón tambaleante.
Más adelante, mi madre desapareció dentro de un espejo;
mi padre se enamoró con un pájaro pues se echó a volar;
mi hermano aceptó como su esposa la Noche;
también mi balcón se derrumbó en el mar.
Y lo que queda de mi familia es un álbum fotográfico
con sombras que persiguen entre ellas,
sin parar, toda la noche.
. . .
Versión español – de la traducción del griego: Alexander Best
. . .
Cloe Kutsubeli es una poeta, novelista y dramaturga.
Nació en Salónica.
.
Cloe Kutsubeli is a poet, novelist, and playwright. She has also written books for children.
. . . . .